Çalışan Annelerin Bebekleriyle İletişim Kurma Yolları Nasıl Olmalı?

Çalışan bir anne olmak, iş hayatınızın yeni bir boyuta taşındığını fark etmek demektir. Her gün yeni sürprizlerle karşılaşırken bebeğinizi bırakmak duygusal bir zorluk olabilir ya da pazartesi günlerinin heyecanı bile sizi mutlu etmeyebilir. Çalışan anneler, çocuklarıyla geçirdikleri her anın değerini bilir ve onlarla kaliteli zaman geçirmeye özen gösterirler. Peki bir yandan iş hayatıyla mücadele ederken bir yandan bebeklerimizle nasıl iletişim kurabiliriz? İşte cevabı…

Çalışan Annelerin Duygu Dolu Deneyimi

Çalışan anneler, farklı duyguları bir arada yaşarlar. Bebeğinizi düşündüğünüzde gülümserken birdenbire onun bakıcısıyla olan bağının güçlü olduğunu düşünüp hüzünlenmeniz olağandır. Bebeklik döneminde onunla vakit geçirmeyi tercih ettiyseniz, kreşe bıraktığınız ilk gün özgürlük hissi ve vicdan azabı arasında gidip gelirsiniz. İş günleri, zor bir gecenin ardından biraz da tatil gibi gelebilir, bu sizi üzmesin! Herkes gibi sizin de biraz dinlenmeye ihtiyacınız var. Bilgisayarınızı açıp gelen ilk e-postaya baktığınızda yoğun olmayan iş günlerinin nasıl geçtiğini fark etmezsiniz. Kötü bir iş gününde ise bebeğinizi özlersiniz. Bunun için telefonunuzda, bilgisayarınızda ve belki de çalışma odanızın duvarlarında bebeğinizin fotoğraflarını bulundurursunuz. Onlara bakarak ne için çalıştığınızı ve yaşadığınızı hatırlarsınız ve böylece iş stresiyle başa çıkarsınız. İş arkadaşlarınızla sosyal etkileşimlerinizde çalışan bir anne olmanın bazen avantajları olabilir. Özellikle iş çıkışlarında, iş arkadaşlarınızla birlikte yemek yemeyi ve bir şeyler içmeyi tercih etmiyorsanız bebeğinizi bahane ederek kendinizi bu etkinliklerden dışlamak mümkündür. Ayrıca iş sonrası etkinliklere katılmak hoşunuza gidiyorsa evde sizi bekleyen bebeğinizin sizi bir araya getirmek için güzel bir bahane olduğunu düşünebilirsiniz. Bebeğinizin gülümsemesi, iş arkadaşlarınızla geçirdiğiniz zamanı daha dinlendirici ve rahatlatıcı hale getirebilir. Bu da günün stresini hafifletmeye yardımcı olabilir.

Ayrılık Endişesi Belli Edilmemeli

Anne kaygısının temelinde genellikle ayrılık endişesi yatar. Bebeğin dünyaya gelmesiyle anne-bebek ilişkisi çok önemlidir. İlk aylarda bebek, annesini kendisiyle bir bütün olarak görür. Üçüncü aydan sonra çevresini fark etmeye başlar ve anneden ayrı bir varlık olduğunu algılar. Dördüncü aydan itibaren annesine bağlanmaya başlar ve onun ayrılması durumunda ağlamaya başlar. Anne, bu ayrılık sürecini doğru yönetmeli ve çocuğun bireyselleşmesine izin vermelidir. Çocuğun diğer kişilerle etkileşime girmesi, yuvaya başlaması gibi durumlar da bu süreç için önemlidir. Anne, çocuğun bağımsızlık kazanmasına destek olmalıdır. Ancak bazı anneler bu süreci zorlaştırabilir. Bu anneler, çocuklarının ayrılma sürecini güçleştirir ve aşırı koruyucu davranabilirler.

İşten Eve Döndüğünüzde Çocuğunuza Muhakkak Zaman Ayırın

Anne ve bebek ilişkisinde iki kutup vardır: çok var olanlar ve hiç var olmayanlar. Ruhsal olarak var olmayan annelerin bebekleri annelerine daha sıkı bağlanabilir. Bebekler ebeveynlerinin duygusal varlığını hissederler ve mevcut olmadıklarını hissettiklerinde zamanın yetmediğini düşünebilirler. Çalışan anneler, eve döndüklerinde yoğun bir şekilde çocuklarıyla ilgilenirler ve bu zamanlar çocukların annelerine olan bağlılığını güçlendirir. Ancak çocuğuyla sürekli olarak meşgul olan ve şikayet eden bir anne, çocuğunun kendisine olan ilgisizliğini fark edebilir. Aile içindeki uyumu sağlamak için ortak bir dil oluşturmak önemlidir. Beslenme, uyku ve öz bakım gibi konularda uzlaşmaya varılmadığında bakıcı veya yuva alternatifleri düşünülebilir. Genel anlamda her ne kadar çalışıp yoruluyor olsanız da bebeğinizin varlığı sizin için ön planda olmalı ve mutlaka birlikte zaman geçirmeye özen göstermelisiniz. Zira bir çocuk kaç yaşında olursa olsun her daim annesine ihtiyacı vardır!